Sześćdziesięcioletni mężczyzna został skierowany do Oddziału Okulistyki Dorosłych Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego im. prof. Kornela Gibińskiego w Katowicach celem przeprowadzenia operacji usunięcia zaćmy w obu oczach. Pacjent zgłaszał stopniowe obniżenie ostrości widzenia, okresowy ból gałek ocznych, łzawienie oraz światłowstręt. Wywiad rodzinny w kierunku chorób oczu był nieobciążony. Pacjent negował urazy gałki ocznej i/lub głowy, a także operacje okulistyczne. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu oraz wstępnego badania okulistycznego rozpoznano, występujące obuocznie: aniridię wrodzoną, keratopatię, jaskrę wtórną oraz zaćmę.
Na podstawie przeprowadzonych przedoperacyjnych badań − pomiar wady refrakcji, najlepiej skorygowanej ostrości wzroku (best corrected visual aquity − BCVA), ciśnienia wewnątrzgałkowego, komórek śródbłonka rogówki, a także pachymetrii, badania w lampie szczelinowej, gonioskopii, ultranosografii, ultrabiomikroskopii i perymetrii wykazano liczne anomalie w obszarze układu optycznego i budowy gałek ocznych. Pomimo szeregu trudności operację fakoemulsyfikacji zaćmy z wszczepem sztucznej soczewki z filtrem światła niebieskiego wykonano bez powikłań w obu oczach i uzyskano poprawę ostrości wzroku.
Pacjenci z aniridią, z uwagi na złożony charakter zaburzeń budowy gałki ocznej wymagają poszerzonej diagnostyki przedoperacyjnej. Zabiegi w tej grupie chorych charakteryzują się wysokim ryzykiem powikłań śród- i pooperacyjnych, a także ograniczoną poprawą ostrości wzroku po wykonanej procedurze z powodu innych współistniejących zaburzeń okulistycznych. Wskazana pozostaje długoterminowa obserwacja pooperacyjna z uwagi na możliwość wystąpienia wielu powikłań.
